.มันอึดอัดขัดใจไปทุกสิ่ง
ทั้งเรื่องจริงเรื่องหลอกตอกความเหงา
โอ้ว่าหนอเป็นเพียงแค่ตัวเรา
หรือคนเขาเหล่าอื่นเขาก็เป็น
เช้าตื่นมาหน้าตาไม่ต้องล้าง
หาที่ทางนั่งปลงตรงที่เห็น
ทั้งข่าวจริงข่าวปล่อยตรงประเด็น
มันคอยเข่นขืนในให้วังเวง
เหมือนถูกอิฐก้อนโตโผล่มาทับ
เหมือนถูกกับดักความคิด..คิดข่มเหง
ดนตรีเศร้าเราฟังเขาบรรเลง
กลายเป้นเพลงโศกตรมขมขื่นใจ
โอ้ละหนอเมืองนี้ไม่น่าอยู่
เคยเขิดขูรู้ว่าปลอมตรอมไฉน
ยิ่งกว่านั้นมันย้ำช้ำเกินใคร
ว่าเขาไม่หยุดยั้งยังรังแก
เป็นมือที่มืดดำทำให้เศร้า
มือที่เอาหมอกมาคลุมกลุ้มเกินแฉ
มือที่ปั้นฉากดำทำเป็นแพร
แล้วปกแผ่ความมืดคลุมสุมเพียงพอ
คงสักวันพลันตื่นจากฝันร้าย
ฝันจะกลายเป็นดีมีไหมหนอ
หรือต้องรอฟ้าดับลับจากจอ
ตั้งตารออีกกี่ปี..ที่ต้องคอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น