วันพุธที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2552

วันนั้นที่รอคอย

ID # 829936 - โพสต์เมื่อ : 2009-08-20 11:37:30 _ ปิดข้อความ ex-link แก้ไข


.มันอึดอัดขัดใจไปทุกสิ่ง
ทั้งเรื่องจริงเรื่องหลอกตอกความเหงา
โอ้ว่าหนอเป็นเพียงแค่ตัวเรา
หรือคนเขาเหล่าอื่นเขาก็เป็น

เช้าตื่นมาหน้าตาไม่ต้องล้าง
หาที่ทางนั่งปลงตรงที่เห็น
ทั้งข่าวจริงข่าวปล่อยตรงประเด็น
มันคอยเข่นขืนในให้วังเวง

เหมือนถูกอิฐก้อนโตโผล่มาทับ
เหมือนถูกกับดักความคิด..คิดข่มเหง
ดนตรีเศร้าเราฟังเขาบรรเลง
กลายเป้นเพลงโศกตรมขมขื่นใจ

โอ้ละหนอเมืองนี้ไม่น่าอยู่
เคยเขิดขูรู้ว่าปลอมตรอมไฉน
ยิ่งกว่านั้นมันย้ำช้ำเกินใคร
ว่าเขาไม่หยุดยั้งยังรังแก

เป็นมือที่มืดดำทำให้เศร้า
มือที่เอาหมอกมาคลุมกลุ้มเกินแฉ
มือที่ปั้นฉากดำทำเป็นแพร
แล้วปกแผ่ความมืดคลุมสุมเพียงพอ

คงสักวันพลันตื่นจากฝันร้าย
ฝันจะกลายเป็นดีมีไหมหนอ
หรือต้องรอฟ้าดับลับจากจอ
ตั้งตารออีกกี่ปี..ที่ต้องคอย

ไม่มีความคิดเห็น: