วัฒนธรรมการดื่มกาแฟในบ้านเรา มีมานาน ถ้วยที่ใสกาแฟก็มีแตกต่างกัน
เมื่อก่อน การดื่มกาแฟ ตามร้านกาแฟ (ของอาโกสิคะ) ก็ตอนนั้นร้านกาแฟ
สีเขียวยังไม่มี แก้วกาแฟจึงไม่ใช่ถ้วย แต่เป็นแก้วใส ใบไม่โตนัก ขุ่นคลั่ก
ไปด้วยน้ำกาแฟ(ที่เขาว่าบางร้านใช้เมล็ดมะขามคั่วแทน) เพราะกาแฟ เป็น
ของแพง หายาก พ่อค้าเลยหัวใส คิดว่ากาแฟก็คืออะไรที่ดำๆขมๆเท่านั้นเอง
เมล็ดมะขามจึงเป็นทางออก เพราะทั้งดำและขม (โถอาแปะ ช่างไม่รู้เลยว่า
กาแฟ มันมีค่ามากกว่านั้น
ต่อมากาแฟสำเร็จรูป หาซื้อง่าย มีให้เห็นทั่วไป สามารถชงดื่มเองตอนเช้าก่อนออกจากบ้าน
ได้ด้วยตนเอง ถ้วยกาแฟจึงเข้ามาในชีวิตประจำวัน คนจำนวนไม่น้อยแสวงหาถ้วยกาแฟ และ
ให้ความใส่ใจมากกว่ากาแฟในถ้วยเสียอีก
ถ้วยกาแฟมีหลากชนิด บ้างก็สวยเรียบหรู บ้างก็ต้องขลิบทอง(นัยว่าเพิ่มความดูดีมีชาติตระกูล)
บ้างก็เป็นลายการ์ตูน ดูน่ารัก แต่บางคน ชอบถ้วยกาแฟฟรีที่เขาแจก แถมมา (ถือเอาว่า กาแฟ
สำคัญกว่าถ้วย)
ถ้วยกาแฟจึงกลายเป็นการสอนปรัชญาขั้นพื้นฐาน ถ้วยดูดี กาแฟจะมีรสชาด ถ้วยแตกบิ่นกินไป
ก็ไม่อร่อย จงทำตัวเป็นถ้วยกาแฟที่สวยและพร้อมที่จะรองรับกาแฟดีๆของชีวิต เลือกรับแต่สิ่งดี
ชีวิตจะมีคุณค่า อย่าสักแต่รูปสวย แต่ไม่เลือกรับเอาสิ่งที่จะมาเติมเต็ม รูปสวยแล้ว ข้างในต้องดี
มีคุณค่าด้วย ชีวิตจึงจะสมบูรณ์ สมชาติเกิด
เลือกรับกันหน่อยนะคะ อย่าสักแต่ว่าอะไรก็ได้ เอาให้มันเต็มก็พอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น