แก้ไขแหะๆ พูดหน้าเวทีเป็นครั้งแรก ก็เอาไก่ไปปล่อย
ลูกๆชมว่า แม่อ่านกลอนซ้ำไปมา น่าเบื่อหน่าย
โอ๊ะโอ๋ ไม่ขึ้นไปบ้าง ไม่แก่บ้าง ก็แล้วไป
ตั้งใจแต่งแล้วไปอ่าน แต่ความจำสั้น แต่รักฉันยาว(รักประชาธิปไตย)
เลยต้องอ่านท่องจำไม่ไหว (ไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่งเองจำได้หมด)
กลัวเขาเห็นว่าแก่ เลยลอกเป็นตัว
หญ่ายยยยยยยยยย
จะได้ไม่ต้องใช้แว่น ที่ไหนได้เลอะเลือน อ่านซ้ำไปซ้ำมา (สติหลุด)
วันนี้เลยเอาแบบไม่ซ้ำ(ทีเดียวจบ) มาให้อ่านกันค่ะ คนที่ฟังในงาน
ซ้ำไปหลายทีก็ขออภัยด้วยนะคะ
แม้นเสียงหนึ่งซึ่งมีไม่ดังนัก
แต่ก็รักจะเรียกร้องให้ก้องหล้า
แผ่นดินนี้ที่เกิดกำเนิดมา
ขออาสาฝ่าวิกฤตคิดแทนคุณ
บุญที่ทำนำพาในชาตินี้
อีกความดีช่วยเอื้อและเกื้อหนุน
เกิดมาแล้วชีวิตนี้ที่เป็นทุน
จะขอลุ้นเรียกร้องก้องแผ่นดิน
ก่อนจะดับลับไปไม่ย่อท้อ
หวังจะก่อความเป็นธรรมนำท้องถิ่น
จะเรียกร้องจนก้องหล้าฟ้าได้ยิน
ตราบจนสิ้นลมหายใจไม่เกรงกลัว
คนทำชั่วชั่วแล้วไม่แคล้วคลาด
ทำร้ายชาติบาดหมางหนทางสลัว
จะจุดไฟให้กระจ่างล้างความมัว
จนตื่นทั่วทั้งแผ่นดินถิ่นเมืองทอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น