มอบดอกไม้ให้เธอผู้แข็งแกร่ง
ช่างเข้มแข็งขอท้าหมาทั้งผอง
เฝ้ารุมเร้าเห่ากัดตามทำนอง
แต่ก็ต้องแพ้พ่ายกลายเป็นพาล
โชคดีนักผ่านพ้นจนสำเร็จ
เหมือนเกราะเพชรคุ้มภัยใจห้าวหาญ
ต่อนี้ไปภัยจะมาแค่รำคาญ
ขอเบิกบานสำราญใจไปทุกวัน
ขอแสดงความยินดีค่ะ แน่แน่วมุ่งมัน
จนประสบความสำเร็จได้ คนที่อยู่มานานกว่า
ยังหาได้มีความคิด เฝ้าแต่จ้องทำลาย
ผลที่สุด คนที่ถูกทำลายจนสิ้น ก็คือตัวเอง
ขอบันทึกด่าทอ นังอัญชลีไว้ด้วย ขาดสติ
และปัญญาจริงๆ แค่เพียงคิดก็เลวมากแล้ว
แต่ยิ่งทำจริงๆ ยิ่งชั่วช้าสามาลย์
ไม่ย่อท้อพ่อก็รู้ดูไม่ยาก
ทนลำบากยากเพียงไหนไม่ไหวหวั่น
เพียงคิดได้..ใจของพ่อคงรอวัน
ลูกฝ่าฟันยังไม่เท่าที่พ่อโดน
ได้ฟังจากปากคุณพ่อที่พูดถึงลูกสาวในวันรับปริญญาค่ะ
ฟังแล้วสะท้อนใจ ความเกลียดชัง ทำให้เราเป็นไปได้ถึงเพียงนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น