คุณปีกซ้าย นำรธน.มาลงดังนี้
มาตรา ๒๗๐ รัฐธรรมนูญ แห่ง ราชอาณาจักรไทย พ.ศ. ๒๕๕๐
ผู้ดำรงตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร สมาชิกวุฒิสภา ประธานศาลฎีกา ประธานศาลรัฐธรรมนูญ ประธานศาลปกครองสูงสุด หรือ อัยการสูงสุด ผู้ใด มีพฤติการณ์ร่ำรวยผิดปกติ ส่อไปในทางทุจริตต่อหน้าที่ ส่อว่ากระทำผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ ส่อว่ากระทำผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ในการยุติธรรม ส่อว่าจงใจใช้อำนาจหน้าที่ขัดต่อบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย หรือ ฝ่าฝืน หรือ ไม่ปฏิบัติตาม มาตรฐานทางจริยธรรม อย่างร้ายแรง วุฒิสภา มีอำนาจถอดถอนผู้นั้น ออกจากตำแหน่งได้
บทบัญญัติ วรรคหนึ่ง ให้ใช้บังคับกับ ผู้ดำรงตำแหน่ง ดังต่อไปนี้ด้วย คือ
(๑) ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ กรรมการการเลือกตั้ง ผู้ตรวจการแผ่นดิน และ กรรมการตรวจเงินแผ่นดิน
(๒) ผู้พิพากษาหรือตุลาการ พนักงานอัยการ หรือ ผู้ดำรงตำแหน่งระดับสูง ทั้งนี้ ตาม พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต
มาตรา ๒๗๑ รัฐธรรมนูญ แห่ง ราชอาณาจักรไทย พ.ศ. ๒๕๕๐
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จำนวน ไม่น้อยกว่าหนึ่งในสี่ ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของ สภาผู้แทนราษฎร มีสิทธิเข้าชื่อร้องขอต่อ ประธานวุฒิสภา เพื่อให้ วุฒิสภา มีมติ ตาม มาตรา ๒๗๔ ให้ถอดถอนบุคคล ตาม มาตรา ๒๗๐ ออกจากตำแหน่งได้ คำร้องขอดังกล่าว ต้องระบุพฤติการณ์ที่กล่าวหาว่า ผู้ดำรงตำแหน่งดังกล่าว กระทำความผิดเป็นข้อ ๆ ให้ชัดเจน
สมาชิกวุฒิสภา จำนวน ไม่น้อยกว่าหนึ่งในสี่ ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของ วุฒิสภา มีสิทธิเข้าชื่อร้องขอต่อ ประธานวุฒิสภา เพื่อให้ วุฒิสภา มีมติ ตาม มาตรา ๒๗๔ ให้ถอดถอน สมาชิกวุฒิสภา ออกจากตำแหน่งได้
ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง จำนวน ไม่น้อยกว่าสองหมื่นคน มีสิทธิเข้าชื่อร้องขอให้ถอดถอนบุคคล ตาม มาตรา ๒๗๐ ออกจากตำแหน่งได้ ตาม มาตรา ๑๖๔
ผู้ดำรงตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร สมาชิกวุฒิสภา ประธานศาลฎีกา ประธานศาลรัฐธรรมนูญ ประธานศาลปกครองสูงสุด หรือ อัยการสูงสุด ผู้ใด มีพฤติการณ์ร่ำรวยผิดปกติ ส่อไปในทางทุจริตต่อหน้าที่ ส่อว่ากระทำผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ ส่อว่ากระทำผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ในการยุติธรรม ส่อว่าจงใจใช้อำนาจหน้าที่ขัดต่อบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย หรือ ฝ่าฝืน หรือ ไม่ปฏิบัติตาม มาตรฐานทางจริยธรรม อย่างร้ายแรง วุฒิสภา มีอำนาจถอดถอนผู้นั้น ออกจากตำแหน่งได้
บทบัญญัติ วรรคหนึ่ง ให้ใช้บังคับกับ ผู้ดำรงตำแหน่ง ดังต่อไปนี้ด้วย คือ
(๑) ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ กรรมการการเลือกตั้ง ผู้ตรวจการแผ่นดิน และ กรรมการตรวจเงินแผ่นดิน
(๒) ผู้พิพากษาหรือตุลาการ พนักงานอัยการ หรือ ผู้ดำรงตำแหน่งระดับสูง ทั้งนี้ ตาม พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต
มาตรา ๒๗๑ รัฐธรรมนูญ แห่ง ราชอาณาจักรไทย พ.ศ. ๒๕๕๐
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จำนวน ไม่น้อยกว่าหนึ่งในสี่ ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของ สภาผู้แทนราษฎร มีสิทธิเข้าชื่อร้องขอต่อ ประธานวุฒิสภา เพื่อให้ วุฒิสภา มีมติ ตาม มาตรา ๒๗๔ ให้ถอดถอนบุคคล ตาม มาตรา ๒๗๐ ออกจากตำแหน่งได้ คำร้องขอดังกล่าว ต้องระบุพฤติการณ์ที่กล่าวหาว่า ผู้ดำรงตำแหน่งดังกล่าว กระทำความผิดเป็นข้อ ๆ ให้ชัดเจน
สมาชิกวุฒิสภา จำนวน ไม่น้อยกว่าหนึ่งในสี่ ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของ วุฒิสภา มีสิทธิเข้าชื่อร้องขอต่อ ประธานวุฒิสภา เพื่อให้ วุฒิสภา มีมติ ตาม มาตรา ๒๗๔ ให้ถอดถอน สมาชิกวุฒิสภา ออกจากตำแหน่งได้
ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง จำนวน ไม่น้อยกว่าสองหมื่นคน มีสิทธิเข้าชื่อร้องขอให้ถอดถอนบุคคล ตาม มาตรา ๒๗๐ ออกจากตำแหน่งได้ ตาม มาตรา ๑๖๔
เนื่องมาจากคำแถลงของศาลรัฐธรรมนูญเมื่อเที่ยง
ที่ผ่านมา อันที่จริงเรื่องนี้ จะไม่เป็นปัญหาเลย
หากศาลรัฐธรรมนูญใช้หลักรัฐศาสตร์มากกว่า
นิติศาสตร์ ทำไมหรือคะ ก็ผลการที่กัมพูชา
ขอนำเอาปราสาทพระวิหารขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก
ก็ออกมาแล้ว ทุกฝ่ายก็รับแล้วว่าไทยไม่ได้เสีย
พื้นที่ แม้แต่อธิปไตยไป แม้แต่น้อย
การมาตัดสินว่าการไปทำข้อตกลงนั้น ผิดมาตรา 190
จึงมองเป็นอื่นไปไม่ได้ นอกจากจ้องล้มรัฐบาล
ที่มาจากการเลือกตั้ง เหมือนที่เคยทำมาแล้ว
อย่างนี้ปล่อยไว้ไม่ได้หรอกค่ะ
คนที่ไม่ได้มองเห็นประโยชน์ของชาติ
เป็นสำคัญ ปล่อยเอาไว้ ก็รังแต่จะทำ
ให้ชาติฉิบหาย
มาร่วมลงชื่อถอดถอนกันดีกว่าค่ะ
ดีกว่าจะไม่ทำอะไรเลย นั่งรอเขาย่ำยี
อยู่ทุกวัน มันแย่นะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น