หลังจากอ่านคอลัมน์นี้แล้วก็ได้แต่ร้องเป็นเพลงอย่างนี้แหละค่ะ
Quote: คอลัมน์
คิดทันโลก
จากหนังสือพิมพ์ โลกวันนี้
ปีที่ 11 ฉบับที่ 2675 ประจำวัน พุธ ที่ 18 พฤศจิกายน 2009
โดย ภุมรัตน์ ทักษาดิพงศ์
จารชนหรือเหยื่อสถานการณ์
กรณี ของคุณศิวรักษ์ โชติพงษ์ ซึ่งถูกกัมพูชาจับกุมตัวในข้อหาเอาความลับของกัมพูชา
ไปมอบให้กับข้าราชการ สถานทูตไทย ณ กรุงพนมเปญ และถูกสังคมไทยตั้งคำถามว่าเขา
เป็นจารชนจริง หรือเป็นเพียงเหยื่อสถานการณ์เท่านั้น
จารชนหรือที่เรียกกันทั่วไป ว่าสายลับนั้น เป็นตัวละครหนึ่งในกิจการความสัมพันธ์ระหว่าง
ประเทศที่แต่ละประเทศก็อยากจะ รู้ว่าประเทศที่ตนสัมพันธ์ด้วยนั้นคิดอะไรอยู่ หรือคิดจะ
ทำอะไรกับเรา มีนโยบาย ยุทธศาสตร์ ยุทธวิธีที่จะกระทำต่อเราอย่างไรบ้าง และมีขีดความ
สามารถที่จะกระทำอันกระทบต่อผลประโยชน์และความมั่นคงของชาติเรา ได้มากน้อยเพียงใด
เพื่อที่ว่าเราจะได้หาทางป้องกัน หลีกเลี่ยง ตอบโต้ เพื่อรักษาและเพิ่มพูนผลประโยชน์ของประเทศ
แต่การจะล้วงเอาความลับ ที่เจ้าของหวงแหนและปกป้องอย่างดีไม่ใช่ของง่าย ดังนั้น คนที่จะ
ไปเอาความลับนี้ได้ต้องเป็นผู้ที่ได้รับการฝึกอบรมอย่างดีและมี ประสบการณ์สูง คนพวกนี้เรียกว่า
จารชน หรือสายลับ ซึ่งหมายถึงคนของรัฐบาลหนึ่งที่เข้าไปขโมยความลับของอีกประเทศหนึ่งมาให้
ประเทศของตัว โดยคนคนนั้นอาจทำได้ด้วยตัวเองหรือใช้คนท้องถิ่นดำเนินการให้
คุณ ศิวรักษ์ก็เหมือนกับคนไทยทั่วไปในต่างประเทศที่รู้จักนักการทูตไทยประจำ ประเทศนั้นๆ
โดยเอาแผนการบินของเครื่องบินส่วนตัวของคุณทักษิณ ซึ่งไม่ใช่เครื่องบินรบเขมร ไปให้นักการทูตไทย
ซึ่งไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะไม่ใช่ความลับ และไม่มีการประทับหัวเอกสารว่าอยู่ในความลับระดับใด
แต่รัฐบาลกัมพูชากลับมองว่าอะไรที่เกี่ยวกับคุณทักษิณย่อมเป็นความลับของ กัมพูชาทั้งหมด
ถามจริงๆ คิดได้เท่านี้เองหรือ คำว่ามารยาทน่ะรู้จักไหม ไม่ต้องมารยาททางการฑูตหรอก
เพราะมันอาจสูงส่งเกินกว่ากุ๊ยอย่างคนในกต.ยุคนี้จะเข้าใจได้ แต่เอามารยาทพื้นๆที่คนปกติเขาควรจะมีกัน
การไปหยิบฉวยอะไรที่เจ้าของเขาไม่ได้อนุญาตนั้น ทำได้ด้วยหรือ จะแถอะไรก็น่าจะต้องมีสามัญสำนึก
ให้มากกว่านี้พูดออกมาได้ ตารางการบินของบุคคลสำคัญของประเทศไหนๆ ก็ต้องสำคัญสำหรับประเทศ
นั้นๆทั้งสิ้น ยิ่งโดยเฉพาะกับคุณทักษิณซึ่งเห็นไทยกระ...นกระหือรือที่จะจับตัวเอาไป เขามาเป็นแขก
ที่กัมพูชามีการแต่งตั้ง หากเกิดอะไรขึ้น เขาจะตอบประชาคมโลกว่าอย่างไร
ทำไมเป็นคนที่พูดเอาแต่ได้ ไม่รู้สึกละอายใจบ้างหรือ ก็เพราะคิดว่าเขาเง่าโง่ต่ำต้อยกว่าตัวไง
ถึงได้ทำอะไรโจ๋งครึ่มขนาดนี้ คิดว่าใหญ่เสียเต็มประดาสิท่า ถึงได้สั่งไอ้ลูกน้องกระจอกๆของ
ตัวเข้าไปทำการอันไม่สมควร
ถ้าหากไปถามประเทศต่างๆว่าแผนการบินเครื่องบินพาณิชย์ เป็น "ความลับของชาติ" หรือไม่
ประเทศต่างๆก็คงตอบทำนองเดียวกันคือไม่ใช่เป็นเอกสารลับของชาติ อย่างดีก็เป็นข่าวกึ่งปิดกึ่งเปิดเท่านั้น
โอ้ละหนอ ขออีกทีเถิด ที่เขียนนี้ผ่านต่อมสมองแล้วหรือเปล่า หากไม่ใช่ความลับ
ทำไมไม่ขอเขาตรงๆ แอบไปหยิบไปฉวยมา มันเป็นวิสัยปกติหรืออย่างไร
ทั้งเลขานุการเอกคนนั้น และคุณศิวรักษ์ไม่เคยได้รับการอบรมเรื่องงานจารกรรม เพราะเขาทั้งสอง
ไม่มีหน้าที่ในการทำจารกรรม ในเมื่อบุคคลที่เกี่ยวข้องไม่ได้รับการสั่งสอนมาให้ทำงานนี้ และข่าว
ที่คุณศิวรักษ์มอบให้นักการทูตไทยไม่ใช่เป็นความลับ เพราะฉะนั้นคุณศิวรักษ์และเลขานุการเอกคนนั้น
ก็ไม่ใช่จารชนในมาตรฐานสากลดัง ที่ทางการกัมพูชากล่าวหา
ฮะนั่นแน่ะ รู้ดีเสียอีก แค่แผนการเดินทางของไอ้เด็กเวรน่ะ ไม่ต้องไปบอก
ต่างชาติหรอก แค่บอกคนไทยด้วยกันน่ะ กล้าบอกชาวบ้านเขาไหมล่ะ ไปไหนทีปกปิดกันยิ่งยวด
เปลี่ยนแผนการเดินทางเปลี่ยนพาหนะกันออกไป ดันเสือกไปรู้อีกว่าอะไรผิดหรือไม่ผิด
เขาเป็นเพียงเหยื่อทางการเมืองของนายฮุน เซน ที่ร่วมมือกับนักการเมืองไทยที่ต้องการทำให้
ความสัมพันธ์ไทย-กัมพูชาเลวร้าย ลง เป็นเหยื่อของความบ้าของคน
บางคนในรัฐบาลนี้มากกว่ามั้งเพื่อมุ่งลดความน่าเชื่อถือของผู้นำรัฐบาลไทยที่คน
กลุ่มนี้พยายามสร้างภาพ ให้เป็นเด็ก ไม่มีวุฒิภาวะ สร้างปัญหากับประเทศเพื่อนบ้าน
เอ่อ ภาพนี้ไม่ต้องสร้าง มันก็เห็นกันจะๆอยู่แล้วไม่ใช่หรือ
ให้คนไทยกดดันผู้นำรัฐบาลให้อ่อนข้อเป็นฝ่ายริเริ่มติดต่อขอร้องให้นายฮุน เซน ปล่อยตัว
แต่นายฮุน เซน จะไม่ปล่อย จากนั้นจะมีพระเอกขี่ม้าขาวคนไทยมาช่วยจัดการขอร้องนายฮุน เซน
ให้ ซึ่งนายฮุน เซน จะทำเรื่องขอพระราชทานอภัยโทษจากกษัตริย์กัมพูชา ซึ่งเท่ากับเป็นการสร้าง
โมเดลย้อนกลับมาทางฝั่งไทย กดดันให้มีการพระราชทานอภัยโทษตามที่คนกลุ่มหนึ่งยื่นถวายฎีกาให้กับคุณ ทักษิณ
เอ่อ นิยายที่เพ่แต่งเนี่ยมันไม่สนุกอ้ะ มุกก็เก๊าเก่า เป็นการจับแพะชนแกะ
ชนิดที่เรียกได้ว่ามุกแป้กอ้ะ ถึงขั้นเพ้อเจ้อเอาเลยทีเดียว เพ่คงนึกว่าเดี๋ยวนี้คนเขายังโง่อยู่
แล้วจะเชื่อข้อเขียนควายๆของเพ่อยู่ล่ะสิท่า
ขณะนี้คนใกล้ชิดคุณทักษิณก็ออกมาเปิดทางแล้วว่า ถ้าคุณทักษิณได้รับการร้องขอ
ก็จะติดต่อขอร้องกับนายฮุน เซน ให้
แต่ ถ้ารัฐบาลไทยเข้าไปกดดันให้มีการปล่อยตัวคุณศิวรักษ์ ก็เท่ากับเป็นการแทรกแซง
กระบวนการยุติธรรมของเขมร ดังนั้น การที่นายฮุน เซน เคยกล่าวหากระบวนการยุติธรรม
ของไทยในคดีคุณทักษิณก่อนหน้านี้ก็ถือว่าหายกัน
คุณศิวรักษ์เป็นเพียงเหยื่อทางการเมืองที่ถูกผู้นำเขมรร่วมกับคนไทยบางคนหยิบขึ้นมาเล่นเท่านั้น
ดูเอาเถิดค่ะ ทำผิดแล้วถูกจับได้ แทนที่หากจะไม่กล้ารับสารภาพ ก็ควรจะเงียบๆไว้
การออกมาโวยวายคิดเอาเองว่าอะไรเป็นความลับไม่เป็นความลับมันถูกหรือ ก็เขาตั้งข้อหาว่าไปชโมย
ข้อมูล ถึงจะเถียงว่าไม่ลับ ก็ผิดอยู่ดี หรือคิดว่าน่าจะหยิบฉวยอะไรได้ตามใจชอบ เพียงเพราะตัวเอง
คิดว่ามันไม่ลับ บ้าหรือเปล่าเนี่ย หาข้อแก้ตัวใหมีดีกว่ามั้ง มันอายว่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น