ยี่สิบหกสิงหามาบรรจบ
และได้พบเหี้ยทรามตามความฝัน
เมื่อพบแล้วแก้วตาอย่าจาบรรย์
กอดคอกันรอมันล่มและจมดิน
ใครจะนึกเกิดมาแล้วชาติหนึ่ง
มาพบซึ่งความจัญไรยังใจหิน
เกิดมาฆ่าแล้วก็ฆ่าทุกชีวิน
หวังเพียงสิ้นขวากหนามทรามเกินใคร
ตั้งแต่หนุ่มเริ่มฆ่าอย่างหน้าด้าน
แล้วก็สานงานต่อรอไม่ไหว
พบพิรุธการฆ่าหนาเกินใคร
ยังใส่ใคล้ให้ผู้อื่นยืนรับกรรม
แล้วเสแสร้งสร้างภาพอาบความชั่ว
คิดว่าตัวดีนักหนามันน่าขำ
หลอกอยู่ได้จนเกือบเชื่อในน้ำคำ
แต่ฆ่าซ้ำบ่อยเกินคงเพลินมือ
แล้วเสื้องามก็ขาดอุบาทว์นัก
ทำความรักหมดไปไม่กล้าหือ
ต้องเสแสร้งว่ารักตะพึดตะพือ
ความจริงคือเกลียดนักหนาอยากด่ามัน
ยี่สิบหกสิงหามาบรรจบ
ขอเคารพนบพระบรรดาลฝัน
ให้คนชั่วไม่ตายวายชีวัน
อยู่ถึงวันพิพากษาประชาชน
ว้าย แต่งกลอนวันเกิด แล้วไหงกลอนพาไปไกล
ไม่ค่อยเกี่ยวกับเจ้าของวันเกิดเท่าไรนัก
ขออภัยให้ถือว่าเป็นภาษากลอนแล้วกัน คงเข้าใจ หึหึ
และได้พบเหี้ยทรามตามความฝัน
เมื่อพบแล้วแก้วตาอย่าจาบรรย์
กอดคอกันรอมันล่มและจมดิน
ใครจะนึกเกิดมาแล้วชาติหนึ่ง
มาพบซึ่งความจัญไรยังใจหิน
เกิดมาฆ่าแล้วก็ฆ่าทุกชีวิน
หวังเพียงสิ้นขวากหนามทรามเกินใคร
ตั้งแต่หนุ่มเริ่มฆ่าอย่างหน้าด้าน
แล้วก็สานงานต่อรอไม่ไหว
พบพิรุธการฆ่าหนาเกินใคร
ยังใส่ใคล้ให้ผู้อื่นยืนรับกรรม
แล้วเสแสร้งสร้างภาพอาบความชั่ว
คิดว่าตัวดีนักหนามันน่าขำ
หลอกอยู่ได้จนเกือบเชื่อในน้ำคำ
แต่ฆ่าซ้ำบ่อยเกินคงเพลินมือ
แล้วเสื้องามก็ขาดอุบาทว์นัก
ทำความรักหมดไปไม่กล้าหือ
ต้องเสแสร้งว่ารักตะพึดตะพือ
ความจริงคือเกลียดนักหนาอยากด่ามัน
ยี่สิบหกสิงหามาบรรจบ
ขอเคารพนบพระบรรดาลฝัน
ให้คนชั่วไม่ตายวายชีวัน
อยู่ถึงวันพิพากษาประชาชน
ว้าย แต่งกลอนวันเกิด แล้วไหงกลอนพาไปไกล
ไม่ค่อยเกี่ยวกับเจ้าของวันเกิดเท่าไรนัก
ขออภัยให้ถือว่าเป็นภาษากลอนแล้วกัน คงเข้าใจ หึหึ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น