อย่าเศร้าใจไปเลยก็เคยแล้ว
เห็นวี่แววมาแต่ไหนไยไหวหวั่น
เขาครองเมื่องเรื่องนี้ที่รู้กัน
ขนาดวันไม่ได้ครองยังจ้องโกง
รู้หรือยังว่าทำไมต้องให้ได้
เพื่อชักไยวางสายกันทั้งโขลง
หากไม่มีผู้นำคอยยึดโยง
แพ้โต้งๆคงจะเห็นเช่นนี้แล
เมื่อวานไปเที่ยวมาค่ะเจอป้ายนี้เลยถ่ายมาอวดเพื่อเป็นกำลังใจแด่พี่น้องชาวสีแดงทุกท่าน
ก็แหมเราดันมีนายกที่มีอาการนี้ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นแหละค่ะ แกต้องเป็นให้ได้
ไม่ค่อยอยากบอกเลยกลัวถูกรุมว่าไปสนับสนุนบริษัทที่เชียร์กบฎ แต่แหม
อ่ะนะ เซ็งๆไม่รู้จะไปไหนเห็นเขาจัดงานเลยขับรถไปกันสองตายาย
พบว่าผู้ชายน่ะยิ่งแก่ยิ่งดื้อ บอกก็ไม่ฟังเลยหลงทางทั้งขาไปขากลับ เมืองกาญฯ
ที่ว่าไม่ไกลเลยไกลซะโคดๆ แต่ก็เอานะนะ เหมือนเพลงเก่าที่เขาว่า ถึงติดรถ
ก็ไม่เป็นไร จะได้อยู่ด้วยกันนานหน่อย อิ๊ๆ
ขาไปหลงไปซะไกล คุณลุงบอกว่าดีจะได้พบเส้นทางใหม่ๆ
ป้าจะไปว่าไรได้ก็ต้องว่าดีไปตามกัน ไม่งั้นจะอยู่มากว่าสามสิบปีหรือ
ขากลับก็เลยไปอีกกว่าสามสิบโล ป้าก็ว่าดี จะได้เจอปั๊มเพราะขับหาตั้งนาน
ไม่เจอสักปั๊ม เจอปั๊มก็ได้ถามทาง แล้วย้อนกลับมาได้
อยู่ด้วยกันน่ะนะคะ หนักนิดเบาหน่อยก็ต้องทน ทะเลาะกันไปก็เท่านั้น
แต่บางอย่างไม่อยากทนก็ต้องทน เมื่อไหร่จะหมดไปสักทีก็ไม่รู้
นับวันยิ่งเกลียดมากขึ้นทุกที นึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ได้เลยว่า
"ได้พบกับสิ่งที่ไม่รักเป็นทุกข์" อิ๊อิ๊
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น