ลองคิดย้อนนอนนึกระลึกชาติ
โอ้อุบาทว์ชาติหมาน่าฉงน
ออกอาวุธเข่นฆ่าประชาชน
แต่รับผลที่ทำไปไม่เท่ากัน
เริ่มยุคแรกจัดส่งตรงไปโน่น
จนไกลโพ้นแผ่นดินสารขันธ์
ใช้ชีวิตหดหู่อยู่นานวัน
กว่าจะผันคืนถิ่นแผ่นดินทอง
แต่ไม่นานคนใหม่ให้ลาออก
ไม่ต้องบอกมาจากพรรคสยอง
อยู่เคียงคู่เมืองไทยในทำนอง
เห็นว่าต้องมีเป็นยันต์ไว้กันภัย
ผ่านมาอีกนานโขโอ้ซ้ำซาก
สั่งทหารมาพรากชีพตักษัย
คราวนี้หรือก็เพียงลาออกไป
แต่ว่าไม่เอาผิดติดตามตัว
แม้นเข่นฆ่ามากมายไม่ลำบาก
อยู่บนซากชีวิตจิตใจชั่ว
จึงทำผิดซ้ำแล้วไม่เกรงกลัว
รูกันทั่วแต่ทำไงไทยครื้นเครง
พรากชีพไปใกล้ร้อยคอยข่มเหง
ครั้งนี้ดีกว่าเก่าเขาร้องเพลง
แล้วกระเตงอุ้มต่อหล่อไม่ลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น