แก้ไขให้บังเอิญด้อ่านเรื่องของซูโม่ หมาของอดีตประธานาธิบดีฌาคส์ ชีรัก
และภรรยา ของฝรั่งเศส จากนสพ.โลกวันนี้ วันสุข
ได้ความว่า เมื่อประธานาธิบดีพ้นจากตำแหน่งไป ก็ย้ายออกจากElysee Palace
ไปอยู่อพาร์ทเมนต์ แปลกแฮะ ทำไมต้องย้ายออกด้วย ไม่มาปรึกษาคนแถวนี้
บางคนน่ะพ้นจากตำแหน่งไปนานนม ยังยึดบ้านเอาไว้อยู่เลย ส่วนบางคนถึงจะ
ย้ายออก แต่ก็ยังยึดเขาเอาไว้(คงได้รับสัญญาณพิเศษเหมือนกัน ว่าทำได้ไม่ต้อง
ห่วงเพราะ ทันทีที่พ้นตำแหน่งก็ได้รับเกราะทันที ชาวบ้านชาวช่องเลยไม่กล้าทวงคืน)
อุ๊ยพอเลี้ยวไปแขวะเลยชักติดลม เกือบลืมเล่าเรื่องหมา เรื่องของเรื่องคือเมื่อก่อน
สมัยยังอยู่ในวัง(อ้าวก็คำว่า Palace มันแปลว่าวังไม่ใช่หรือ) เจ้าซูโม่ก็สุขสำราญดี
มีที่วิ่งเล่นในสนามอันกว้างใหญ่ พร้อมกับบริวาร เอ๊ยเพื่อนหมาด้วยกันมากมาย มี
ความสุขอย่างหมามีชนชั้น
ครั้นพอนายหมดหน้าที่ต้องออกจากที่อยู่เดิม ย้ายไปอยู่อพาร์ทเมนต์ มันคงอึดอัด
เลยหงุดหงิด กระโดดกัดอดีประธานาธิบดีจนเลือดออก(ดู๊ดู๋มันทำ เขาถึงได้ว่า"ช้างสาร
งูเห่า ข้าเก่า เมียรัก" ไว้ใจไม่ได้ อ้าวไม่ยักจะบอกว่ารวมหมาด้วย
แต่ไม่ด้กัดแค่ครั้งเดียวนะคะ มันกระโดดงับถึงสามครั้งสามครา สองครั้งแรก น่ะ
คุณฌาคส์เธอพาไปหาหมอ หมอก็ให้ยาระงับประสาทมากิน อาการก็ดีขึ้น แต่ก็
ดีขึ้นแค่ระยะเดียว พอหมดยาก็บ้าอีก จนครั้งที่สามทนไม่ไหวจริงๆ เลยต้องจากกัน
โดยซูโม่ถูกส่งไปอยู่บ้านในฟาร์มชนบท มีทุ่งกว้างให้วิ่งเล่น มีข่าวว่าซูโม่สบายดี
เรื่องนี้เลยสอนให้รู้ว่า คนเราเมื่อหมดตำแหน่ง ต้องเปลี่ยนสถานะจะมาใหญ่คับบ้าน
คับเมือง อย่างไรได้ อดีตประธานาธิบดีน่ะท่านคงทำได้ แต่หมาสิคะ มันทำใจไม่ได้
เคยอย่างไรก็จะทำอยู่อย่างนั้น
ดังนั้นคนที่ไม่รู้จักปรับตัว ยอมรับสภาพในความเป็นจริง ว่าตอนนี้เป็นใคร สมควร
ทำอะไร ก็คงมีสภาพไม่ต่างไปจากหมา คือบ้า เที่ยวได้กัดงับเขาไปทั่ว จนแม้เจ้าของ
ก็ยังแว้งมากัด อยากให้คนประเภทนั้นได้มารู้เรื่องนี้บ้างจังเลย เผื่อจะอายที่จะต้อง
ลดตัวไปเท่ากับหมา อิอิ
ได้แรงบันดาลใจมาจากคอลัมน์"เรื่องเล่าต่างแดน" เขียนโดยคุณวรวุฒิ สารพันธ์นะคะ
Jacques Chirac with his pet Sumo, in happier times. The depressed white maltese now lives away from his master.
Photograph: Philippe Laurenson/Reuters
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น