เช้าขึ้นมาเปิดคอมพ์ พบว่ายังมีหน้าจอของประชาไทเปิดค้างอยู่อีกหลายหน้า
แต่อย่างว่าล่ะเนอะ เป็นคนเชยโดยกำเนิด ไม่ได้คิดว่าจะต้องเก็บภาพสุดท้ายอะไรไว้
(หรือถึงคิดก็ทำไม่เป็นนิ อิอิ) ลองกดรีเฟรชดู ก็มีคำอย่างชื่อกระทู้ปรากฎขึ้น
The page you're looking for wasn't found.
แว่บแรกก็ต้องเศร้าล่ะค่ะ เพื่อนรู้ใจที่เคยเปิดมาทักทายกันทุกเช้ามาหายไป
มันหายไปแล้วจริง ส่วนหนึ่งของชีวิต (โหต้องครวญเป็นเพลงไหมล่ะเนี่ย)
คาดว่าคงมีหลายคนรู้สึกถึงความว่างเปล่า ว้าเหว่ วิเวกโหว
แต่ชั่วขณะก็ทำใจได้ คุณนุชเธอบอกให้รู้ล่วงหน้าตั้งนานแล้วนี่นา แอบหวังลึกๆ
ว่ามันไม่จริง แต่พอเจอ คำอย่างว่า จึงพบว่าจริงแฮะ เลยนั่งคิดต่อไปว่า
ทำไมหนอประเทศที่บอกว่าปกครองโดยระบอบประชาธิปไตย ประชาชนจึงไม่มี
สิทธิ์เสรีภาพ แค่จะแสดงความคิดเห็นต่างก็ยังไม่ได้ เรามีนายกฯที่พยายาม
จะบอกชาวบ้่านว่ามันมาโดยถูกต้องตามรัฐสภา เพราะมีคนโหวตให้มันเป็นนายกฯ
(ทั้งๆที่ประชาชนไม่ได้เลือกสักหน่อย) หรือนี่จะเป็นการทำลายการปกครองระบอบ
ประชาธิปไตยแบง่ายๆ แบบไทยๆ กล่าวคือแสดงให้เห็นว่า ประชาชนในประเทศนี้
ไม่มีสิทธิ์จริงๆที่จะเลือกผู้บริหารประเทศ เพราะถึงจะเลือกมา กูก็จะยึดอำนาจ
ยึดแล้วให้เลือกใหม่ เลือกยังไม่ถูกใจ ไม่เป็นไร เดี๋ยวจัดการให้ ใช้ตุลาการวิบัติก็ได้
ไม่ต้องอายใคร ลากนายกฯที่ประชาชนเลือกลงมาด้วยข้อหาทำกับข้าวออกทีวี
จัดรัฐบาลกันในค่ายทหารก็จะทำ ใครจะทำไม เห็นไหมล่ะการปกครองระบอบ
ประชาธิปไตยแบบไทยๆ ไม่ต้องกลัว เราทำได้
ย้อนกลับมาชื่อกระทู้ มึงมีเวปบอร์ดไว้คุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดกันหรือ
แอบเผยแพร่ความจริงกันด้วยนี่ ไม่ได้ๆ ยอมได้ไงบีบมัน ปิดมัน มันจะได้หมดช่องทาง
เดี๋ยวรัฐบาล(ย้ำรัฐบาลนะ ไม่ใช่ชาติ ไอ้พวกนี่มันชอบตีความคำว่า"ชาติ"ผิดตลอด)
จะไม่มั่นคง
ความถุกต้องดีงามในสายตาโลกในประเทศนี้คงหาได้ยากเต็มที เพราะเปิดไปคงเจอ
แต่คำว่า The page you're looking for wasn't found.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น