เลยรู้ว่าประเทศเราเป็นเมืองพุทธจริงๆ
เพราะดำเนินชีวิตด้วยการถือพรหมวิหารสี่
โดยแท้ คนทั้งบ้านทั้งเมือง ถือพรหมวิหารสี่เป็นสรณะ
คือ เมตตา กรุณา มุฒิตา
อิจฉา
ว้ายอันสุดท้ายถูกไหมคะเนี่ย
แต่ป้าได้ยินคุณวีระเธอพูดอย่างนี่จริงๆนะคะ
แล้วก็เห็นด้วยจริงๆ ไอ้อิจฉานี่แหละเลยทำให้
เราทนเห็นคนอื่นได้ดีกว่าเราไม่ได้ ไม่เคยยกย่องคนดี
อิจฉาคนรวย คิดไว้เสมอว่าเขารวยเพราะโกง
แทนที่จะไปศึกษาดูไว้เป็นตัวอย่างเพื่อจะได้รวยบ้าง
กลับไปอิจฉาและด่าทอเขาเสียนี่
ป้าจะบอกให้นะคะ ทำอะไรก็ไม่ดีเท่ากับมีที่ดินหรอกค่ะ
เชื่อเถอะ ปล่อยให้เขาเช่าเฉยๆนี่แหละ พอเศรษฐกิจดี
เราก็ขึ้นค่าเช่า ถ้าคนเช่าไม่มีจ่าย เราก็ไล่ออกไป
หาคนมาเช่าใหม่ ได้ทั้งค่าหน้าดิน แล้วยังขึ้นค่าเช่าได้อีก
ไม่เชื่อไปถาม การรถไฟดูได้ เข้าใจผิดกันใช้ม้า
นึกว่าป้าจะให้ไปถามหน่วยงานอื่นละซี้ ท่องไว้ เมตตา
กรุณา มุฒิตา อิจฉา อุ๊บส์ผิด อุเบกขา แต่อย่าทำเฉยมากไปล่ะ
สนใจศึกษาที่มาที่ไปบ้างก็ดี เหอๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น