ผลการเจรจาผ่านมาสองครั้ง สรุปได้ว่าไอ้บ้ามาร์กไม่เคยคิดอื่นใด
ที่เกินเลยตัวเองและพรรคพวก วันแรก สิ่งที่อัดอั้นตันใจก็บอกเขา
ไปแล้วว่า กลัวว่าถ้ายุบสภาเลือกตั้งใหม่ จะถูกรื้อฟื้นเอามาหาเสียง
ด่าว่า ถ้าเป็นจริงอย่างนั้น มันกลัวคนจะเชื่อว่ามันสั่งจริง (เมิงกลัว
เถิกแล้วล่ะ เพราะคนเขาเชื่อไปครึ่งค่อนเมืองแล้ว)
วันที่สองก็วนเวียนอยู่แต่ว่าตัวเองยังมีเวลาเหลืออยู่ตั้งปีเก้าเดือน
เอาวะ อุตส่าห์ใจป้ำบอกเขาว่าจะขออยู่อีก 9เดือน อยู่ทำไมเขาถาม
ดั๊นสารภาพออกมาเสียสิ้นว่าเป็นห่วงงบประมาณ ก็เขาจะให้เมิงไป
เลือกตั้งใหม่ จะได้กลับมาหรือเปล่าก็ยังไม่ทราบ เมิงมีสิทธิือะไร
ที่จะมาขอตั้งงบปีใหม่ทิ้งไว้ กินไปปีกว่าๆยังไม่อิ่มหรืออย่างไร
ดีนะที่ยังไม่ได้พูดความในใจออกมาตรงๆว่าจริงๆอีกข้อที่เขา
ขอมาคือตำแหน่งผบ.ทบ.คนใหม่ จริงๆมันคงหวังว่าจะมีครั้งที่ 3
อาจจะยอมลดลงมาแทนที่จะเป็น 9เดือน ถึงสิ้นปี ก็อย่างน้อย
ขอให้ผ่านฤดูการโยกย้าย จริงไหม
สรุป สองวันมาร์กไม่ให้ความสำคัญต่อประชาชนที่มาชุมนุม
เป็นจำนวนมากเลย ไม่เคยมีสักครั้งที่จะเอ่ยถึงด้วยความเป็นห่วง
ไม่เคยแม้แต่จะร้องขอให้ชวนประชาชนกลับบ้านไปก่อน มันเป็น
การแสดงให้เห็นว่ามาร์กไม่เคยเห็นหัวประชาชนเลย คนเขามา
เรียกร้อง ไม่ได้ขออะไรมากเลย เขาลำบากตากแดด กินนอน
อยู่กลางถนนเพียงเพื่อจะให้เกิดการยุบสภา
แต่มันไม่พูดถึง มัวแต่มาต่อรองเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง
ขอเวลาโกงกินอีกหน่อย มันไม่เคยคิดเลยว่าถ้ามันไม่ยุบ
คนเหล่านี้จะทำอย่างไร ทิ้งให้ตากแดดตากฝนอย่ไปจนเมิง
กินกันจนพอหรืออย่างไร
นี่ไง เหตุผลที่มาร์กไม่เคยอยู่ในใจประชาชน เพราะมาร์กไม่เคยมีประชาชน
ในหัวใจเช่นกัน มาร์กคิดถึงแต่ตัวเอง แม้แต่เพื่อนก็ไม่มี มีแต่พวกที่
อุ้มดันขึ้นมา วันใดที่หมดผลประโยชน์ต่อกัน มันก็คงไม่ต่างจากหมาหัวเน่านั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น