แก่ก็แก่ มิหนำซ้ำยังป่วย

คนเราเมื่อแก่แล้วความรู้ความสามารถย่อมลดน้อยถอยลง แม้จะเคยเก่งกล้าสามารถ
จนเป็นที่ยอมรับกันไปทั่ว แต่เมื่อวันหนึ่งซึ่งความชรามาเยือน สมองที่เคยปราดเปรื่อง
ก็ยากที่จะทำให้กลับมาทำงานได้ดีเหมือนเดิม แม้จะมีลูกสาวมาช่วยก็ไม่เห็นจะทำให้
ผลงานดีขึ้นมาเท่าที่เคยทำได้ ยิ่งได้ข่าวว่าป่วยอยู่ด้วย คงยิ่งทำให้การทำงานที่เคยทำ
ลดน้อยถอยประสิทธิภาพไปอย่างไม่น่าเชื่อ

ที่พูดถึงนี่ไม่ใช่ใครหรอกค่ะ ก็ท่านมุ้ย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล นั่นเองแหละค่ะ
วันนี้ได้มีโอกาสไปดูหนังยิ่งใหญ่(ตามที่โฆษณา)เรื่องตำนานสมเด็จพระนเรศวร 3 ยุทธนาวี
เฮ้อ เหนื่อยใจ หนังยาวยืด แต่บอกตรงๆไม่สนุกเอาเสียเลย จนน่าผิดหวัง เคยดูหนังท่านมุ้ย
มาเกือบทุกเรื่องเห็นว่าเรื่องนี้น่าผิดหวังเป็นที่สุด

แม้จะคุยว่าฉากยิ่งใหญ่อลังการงานสร้าง ก็ดูเฟคๆชอบกล เครื่องแต่งกาย บทหนัง
บทสนทนา โอ๊ยมันย่ำแย่ ใครจะว่าไม่รักชาติก็เอาเถอะเรื่องนี้มันไม่ใช่จริงๆ
ปกติเป็นคนพยายามไปดูหนังไทยเสมอ หากต้องให้เลือกระหว่างหนังฝรั่งกับหนังไทย
ด้วยความรักชาติ ต้องช่วยหนังไทยก่อนเสมอ แต่เรื่องนี้มันสุดทนจริงๆ เหมือนกับแกงโฮะผสมกับจับฉ่าย
จับไอ้โน่นนิดไอ้นี่หน่อย โปะลงไปในชามเดียวกัน ที่สำคัญรสชาติมันไม่ไปด้วยกันดูชุลมุนชุลเกพิกล

สรุปว่าเห็นใจคนแก่และป่วยนะคะ แต่ ได้โปรดเถิด วางมือเสียเถอะ อย่าทนทู่ซี้ ตะบี้ตะบันให้ชื่อเสียงตกต่ำไปกว่านี้เลย