ความรักเป็นสิ่งสวยงาม ความรักย่อมนำมาซึ่งความสุข สุขทั้งผู้รัก และผู้ถูกรัก
แล้วมันควรแล้วหรือที่จะทำให้คนที่เรารักเดือดเนื้อร้อนใจ
มีคนรักย่อมมีคนเกลียด ไม่มีใครมีแต่คนรัก ดังนั้นการแสดงออกซึ่งความรัก
ที่มีต่อคนคนหนึ่ง จึงต้องคำนึงให้มาก คนเราเมื่อเกลียด ก็ต้องคอยจ้องจับผิด
ไม่ต้องเถียง พวกเราก็เป็น ยิ่งเห็นการเชิญชวนให้รัก การเอ่ยอ้างว่ามีคนรัก
มากมายท่วมท้น พวกเราเห็นได้ยินยังเบือนหน้า ยังแอบแสยะยิ้มพร้อมพึมพัมว่า
พวกเมิงรักกันเข้าไปเถอะ แต่ก็ทำอะไรมากไปกว่านั้นไม่ได้
แต่นายกฯในดวงใจ ไม่มีเกราะแก้วพิศดารคุ้มภัย การตั้งชื่องานวันเกิด
ที่เว่อว่าที่เด็กสมัยนี้เขาเรียกว่าเวิ่นเว้อ รังแต่จะทำให้คนที่เรารักเดือดร้อน
ความรักคือต้องทำให้คนที่เรารัก อยู่ดีมีสุข ไม่ใช่ถูกขุดโคตรเหง้าขึ้นมาด่าทอ
การแสดงความรักโดยไม่คิด ไม่ไตร่ตรอง รังแต่จะนำมาซึ่งความร้อนใจ
แก่ผู้ถูกรัก ท่านไม่ได้รู้เรื่องเลยด้วยมั้ง แต่ก็ถูกจับจ้องด่าทอเสียแล้ว
ชักไม่แน่ใจว่าคนที่จัดงานชื่อน่ารังเกียจนั้นเป็นคนรักทักษิณจริงหรือเปล่า
เพราะหากรักกันจริง การกระทำอย่างที่รู้ว่าอย่างไรก็ต้องถูกหยิบยกมาด่าทอ
ไม่ควรกระทำอย่างยิ่ง ทำเหมือนกับเป็นสายล่อฟ้า ให้ต่างก็โจมตี
แค่จัดงานวันเกิดให้ คราวก่อนก็นับว่าแย่แล้ว (เขาแย่) แต่ไม่ต้องใช้ชื่องาน
บ้าบอขนาดนั้น
คนดีไม่ต้องโฆษณามาก คนเขาก็รู้ว่าดี เขาก็รักเอง แต่การมายกกันเอง
รังแต่จะทำให้คนเขาหมั่นไส้ รังเกียจ เราไม่ชอบที่เขาโฆษณากันอยู่ เราว่ามันเกินเลย
เราก็ไม่ควรทำให้คนที่เรารัก กลายเป็นเหมือนไม่ใช่คนปกติไม่ใช่หรือ?
เขาถึงได้ว่า"การทำลายคนนั้นง่ายนิดเดียว เพียงแค่ยกให้ขึ้นไปสูงๆ
แล้วค่อยๆเขี่ย เดี๋ยวก็ล้มตกลงมาเอง"
รักคุณทักษิณ อย่าทำลายท่านเลยค่ะ ไม่มีใครอยากเห็นเทวดาอีกแล้วมั้ง
รักและถนอมท่านหน่อย อย่าจ้องทำลายด้วยความรักที่ขาดสติเลยค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น