รัฐบาลแห่งชาติ

รัฐบาลแห่งชาติ (ชาตินี้ล่ะค่ะ ไม่ใช่ชาติหน้า)

เรียกร้องกันจังว่าอยากให้มีรัฐบาลแห่งชาติ  ความคิดนี้ไม่ใช่เพิ่งมี มีนานนม
สมัยบิ๊กจิ๋ว ก็เฝ้าแต่ร้องเรียกหา มาสมัยเสธ.อร้ายยยย ก็อยากให้มีอีก

งั้นลองมาดูกันทีรึว่า ทำไมต้องการกันนัก เอา เป็นแบบในความคิดของพวกรักชาติก่อน
พวกที่รักชาติขนาดหนัก ย่อมเห็นว่า การที่บ้านเมืองแบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย ทำงานกันลำบาก
เพราะจะหยิบจะจับอะไร ก็ติดขัดไปเสียหมด หากมีรัฐบาลแห่งชาติ แปลว่าไม่มีฝ่ายค้าน ฝ่ายรัฐบาล
สมัครสมานกลมเกลียวกัน มองประโยชน์ของชาติเป็นที่ตั้ง อะไรที่เป็นประโยชน์ก็ไม่คอยคัดค้าน
ขัดแข้งขัดขา เห็นไหมคะดีออก

เอ แล้วจะทำไงดี ให้มีรัฐบาลแห่งชาติ จะให้ลอยลงมาจากฟ้าก็คงไม่ได้
เพราะประชาคมนานาชาติ เขาไม่ยอมรับ และที่สำคัญขัดกับรัฐธรรมนูญ
เพราะรัฐบาลตามรธน.ว่าไว้ว่าต้องมาจากการเลือกตั้ง นายกรัฐมนตรีต้องได้รับการโหวตในสภา
ต้องสังกัดพรรคการเมือง และต้องเป็นสส. เพราะฉนั้น ไอ้ประเภทลอยลงมาหรือ
มาจากค่ายทหาร หรือมาจากการปฏิวัติ ล้วนจะไม่เป็นที่ยอมรับทั้งจากประชาชนและนานาชาติ

ทีนี้จะทำไงดี ไม่ยากหรอกค่ะ ถ้ารัฐบาลแห่งชาติหมายถึงว่าหยุดตีกันสักพัก
มุ่งแต่ประโยชน์ชาติ แทนที่จะไปเรียกร้องฝั่งรัฐบาล ที่ถูก ต้องไปเรียกร้อง
จากฟากฝ่ายค้าน ว่าถ้ารักชาติจริง ให้ร่วมมือร่วมใจ นำพาประเทศออกไปให้พ้นวิกฤต
อย่ามัวแต่จ้องจับผิดตีสำนวนไปวันๆ อะไรที่เป็นประโยชน์ ต้องร่วมมือร่วมใจ ไม่ใช่คอยแต่ค้านตะพึดตะพือ

ต้องไม่ลืมว่ารัฐบาลนี้มาอย่างถูกต้อง ได้รับเสียงจากประชาชนให้มาจัดตั้งรัฐบาลบริหารประเทศ
ดังนั้นการโค่นล้มเพื่อจะจัดตั้งรัฐบาลแห่งชาติ มันตลก และไม่สมเหตุสมผล
ดังนั้น การคิดจะมีรัฐบาลแห่งชาติ เพราะอกหัก แพ้เลือกตั้งจึงไม่เป้นวิถีทางแห่งประชาธิปไตย

เรามาเรียกร้องฝ่ายค้านกันดีกว่า ร่วมมือร่วมใจกับรัฐบาลนี้ อีก3ปีครบเทอม
ลงเลือกตั้งใหม่คงกระเตื้องขึ้นมาบ้าง ดีกว่า ตีรวนแบบนี้ จนคนเขาเบื่อ
ไม่เลือกเข้ามากวนในสภาอีก ละก็จบกัน