การปกครองในระบอบประชาธิปไตย ไม่ว่าจะเป็นที่ใดในโลก
เขากำหนดไว้ชัดเจน ว่าประชาชน ที่อยู่ในการปกครองในระบอบ
ประชาธิปไตย มีสิทธิ์ ที่สำคัญอยู่ประการหนึ่ง นั่นก็คือ การมีสิทธิ์
ที่จะเลือกตัวแทนของเราให้เข้าไปทำหน้าที่ในสภา
ก็เมื่อ เรามีสิทธิ์ เราก็ได้ใช้สิทธิ์นั้นกันแล้วไม่ใช่หรือ เราเสื้อแดง
ออกไปใช้สิทธิ์ อันพึงมี ด้วยการเลือกพรรคที่เราคิดว่าเป็นพรรคที่นิยมประชาธิปไตย เป็นพรรคที่แกนนำเสื้อแดงเข้าไปอยู่ในฐานะสมาชิกพรรค
เป็นอันจบสิทธิและหน้าที่ของเราแล้ว ส่วนการเลือก การตั้งคณะรัฐมนตรี
ไม่ใช่หน้าที่ของเรา การที่ผิดหวังนั้นผิดหวังได้ มันเกิดการผิดหวังก็เพราะ
เราไปคาดหวัง เมื่อไม่ได้ดังหวังก็เลยหงุดหงิด
มีรายชื่อรมต.ที่ไม่ชอบใจอยู่หลายชื่อ ชื่อที่หวังก็ไม่ได้ จึงไม่แปลกที่จะเกิด
อาการหงุดหงิด คับข้องใจ แต่บางครั้งต้องกลืนเลือด บางครั้งต้องนิ่ง
เพื่อสยบความวุ่นวายที่เขาพยายามจะให้เกิดขึ้น เมื่อรู้อย่างนี้ แล้วยังจะ
เดินไปเข้าทางเขาอีกหรือคะ
อะไรเป็นอะไรก็รู้ๆกันอยู่ ไม่มีอะไรทำให้เสื้อแดงแตกกันได้เท่ากับการเสี้ยม
ให้เกิดการไม่ไว้วางใจกันเอง ลองหยุดสักนิดแล้วคิดดู เห็นมีความคิด
มากันตั้งแต่ก่อนเลือกตั้งแล้ว ยุงยงส่งเสริมให้เสื้อแดงมีพรรคการเมือง
ของตัวเอง แล้วทำไมแกนนำจึงไม่ทำ ถ้าแน่ใจว่า เสื้อแดงมีพลังมากพอ
ที่จะเปลี่ยนแปลงการเมืองได้ แกนนำเสื้อแดงยังต้องมาอาศัยชื่อพรรค
เพื่อไทย ลงสมัครรับเลือกตั้ง
จริงอยู่ เสื้อแดงมีเยอะ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเสื้อแดงทุกคน เชื่อว่า
แกนนำเสื้อแดงโดดๆจะดำเนินการทำพรรคการเมืองที่มีคุณภาพได้
ขนาดแกนนำยังไม่กล้าตั้งพรรคเองเลย
เมื่อเราได้ทำหน้าที่ ได้ใช้สิทธิ์อันพึงมีพึงได้ไปเรียบร้อยแล้ว หยุดเถอะค่ะ
อย่าคิดน้อยใจอยู่เลย กำแพงสูงตระหง่านตั้งอยู่กลางเมือง ก็เห็นๆอยู่
จะมีแสนหัวหรือล้านหัว วิ่งเข้าชนกำแพง ร้อยทั้งร้อย ล้านทั้งล้าน ก็แตก
สู้ค่อยๆเซาะมันไปเรื่อยๆไม่ดีกว่าหรือคะ
ใจจริงเชื่อว่าถ้าเป็นแดงจริง มีใจเป็นประชาธิปไตย ต้องเข้าใจ และรับได้
ส่วนที่ออกมาเต้นผางๆ ดิ้นพลาดๆ ชักชวนให้คนอื่นเกิดอาการไปด้วยนั้น
ต่างหากที่น่าสงสัยในพฤติกรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น