น้ำตาร่วงดวงใจใครรับได้
สุดที่ใจจะรับกับความเขลา
สั่งลงโทษโกรธแค้นอย่างไม่เบา
คิดเพียงเขาไม่ยินยอมแลพร้อมใจ
ผิดเพียงไหนไยยึดเอาชีวิต
มาลิขิตติดตมสมควรไหม
ฆ่าคนตายทั้งคนพ้นโทษไป
เพียงแค่ไม่เคารพพบความซวย
สิบแปดปีที่หายกลาบเป็นบาป
จะติดคราบอาบสกปรกมาฉกฉวย
ไหนคุยว่าจะรักษาพาเอออวย
ให้ผองทวยราษฎร์ปลื้มทำลืมเลือน
ผิดแค่ไหนไยโทษจึงโหดนัก
ต้องให้รักสุดใจใครจะเหมือน
ห้ามแต่ตัวหัวใจไม่สะเทือน
มันจึงเกลื่อนด้วยแค้นมาแทนกัน
แค่ภาษาพาติดคุกไม่สนุกนัก
แล้วยังจักกักไว้ทำลายฝัน
คนต่างด้าวท้าวต่างแดนคนเหมือนกัน
ไยจึงผันโทษให้ไทยไม่ยอม
โอกาสที่จะสร้างทางสงบ
คือต้องลบความใจดำ...ย้ำถนอม
รักษาความปรานีไม่ปนปลอม
ไม่งั้นงอมด้วยความชังวอนฟังคำ
การกักขังไม่ได้ทำให้ความไม่เข้าใจและความเกลียดลดน้อยไป
รังแต่จะเป็นที่บ่มเพาะความแค้นและความเกลียดชัง เราขังอาชญากร
เพราะเขาเป็นอันตรายต่อสังคม
ทำไมไม่เอาคนที่ผิดกฎหมายนี้ไปทำประโยชน์ต่อสังคม
ไปทำงานตามโครงการก็ได้ มีตั้งเยอะแยะ ให้เขาเห็นว่ามันดีอย่างไร
ใจเขาอาจจะอ่อนโยนขึ้น จนอาจเปลี่ยนมารักได้
การกักขังรังแต่จะทำให้เกิดความแค้น หากมีลูกมีหลาน คิดว่าเขาจะ
สอนลูกเขาว่าอย่างไร เขาจะบอกคนอื่นๆว่าเขาโดนติดคุกเพราะอะไร
คนฆ่าคนตายยังต้องดูว่าเขาไตร่ตรองไว้ก่อนหรือเปล่า
คนเตรียมระเบิดไประเบิดคน หากทำสำเร็จไม่ใช่คนคนเดียวที่จะตาย
แต่คนอีกจำนวนมากอาจพลอยซวยตายไปด้วย หรือไม่ก็บาดเจ็บ
เมื่อทำไม่สำเร็จเพียงเพราะผิดพลาดบกพร่อง กลับยกคำฟ้อง ทั้งๆ
ที่มองเห็นเจตนาอยู่ ยกมาไม่ได้หมายความว่าเท่ากัน แต่อย่างน้อย
เจตนาก็สำคัญ การลงโทษคนเพียงเพราะคำพูดมันเกินไป ถ้าเขา
พยายามทำร้ายก็ไปอย่าง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น