วันจันทร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2553

เรื่องของการหมดอายุ

ไม่ว่าอะไรในโลกนี้ ต่างก็มีอายุ หมายความว่ามีอายุที่จะอยู่ทำงานหรือใช้งานได้
ดังคำพระที่ว่า"ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง" ไม่มีอะไรยืนยงคงคู่ฟ้าไปนิรันดร
เกิดมาแล้ว ตั้งอยู่ แล้วก็ต้องดับไป สิ่งที่จะคงอยู่ก็คือคำที่คนเขาจะกล่าวขวัญถึง
เท่านั้นเอง

หากเมื่อยังอยู่ในตำแหน่ง แล้วได้ทำแต่ความดี มีประโยชน์ต่อผู้อื่น
ถึงจะจากเป็นหรือจากตาย หรือเพียงแค่หลบไปเลี้ยงหลาน คนก็ยังกล่าวถึง
ไม่ลืมเลือน

หากแต่เคยทำความดี สร้างสรรค์ ผู้คนก็จะจดจำ และระลึกได้ มีลูกสอนลูก
มีหลานสอนหลาน ความดีที่ทำนั้นก็ยังคงอยู่ตลอดไป

ส่วนบางคน เมื่อทำหน้าที่ที่ควรทำ แต่มันไม่ถูก คนเขาก็จะจำได้อยู่ตลอดไปเช่นกัน
ที่ทำสำคัญ เมื่ออายุใช้งาน มันหมด ไม่ว่าจะหมดด้วยอายุ ระยะเวลาที่ทำงาน
เมื่อถีงวันที่หมด ก็ต้องไป การยื้อยุดที่จะอยู่ทำงานต่อ ทั้งๆที่ไม่สมควร ไม่ถูกต้อง
รังแต่จะทำให้เกิดข้อครหา เกิดข้อสงสัยว่าทำไมถึงอยากอยู่ ทำไมถึงต้องตั้งตัวตาย
ตัวแทน นั่งทับเก้าอี้ไว้ หรือไอ้ที่นั่งทับอยู่มันเป็นเรื่องเลวร้าย ลุกไม่ได้เด็ดขาด
เพราะคนที่มานั่งต่อ หากไม่ใช่พวกเดียวกัน ความจริงจะปรากฎ

ยุคนี้สมัยนี้ มีของหมดอายุอยู่มากมาย เมื่อหัวขบวนหมดอายุ สมควรเปลี่ยน
ก็ไม่ยอมเปลี่ยน ไม่ยอมรามือ จนไอ้คนที่มารอตำแหน่ง แก่จนเหนียงยาน
ไปอีกคนแล้ว มันน่าสมเพช เพราะมันกลายเป็นตัวเช่นตัวอย่าง ทำให้คนชั่ว
ในประเทศนี้ เมื่อหมดอายุการทำงาน แล้วกลับไม่ยอมไป ยังจะหน้าด้าน
เถียงข้างๆคูๆว่ามีสิทธิ์อยู่ ต่างยกเหตุผลนานับประการ ที่จะยกเอามาเข้าข้าง
อันจะแสดงให้เห็นว่าในโลกนี้ไม่มีใครจะทำได้นอกจากตัวเอง

อ้างความรักชาติเข้าไปโน่น อ้างความห่วงไยระบบ อ้างความจำเป็นที่ต้องนั่ง
ทำงานต่อ เหตุการณ์อย่างนี้ มีให้เห็นเป็นประจำในบ้านเมืองนี้ อาจเป็นเพราะเรา
มีพวกหลงตัวเองอยู่มาก ใครจะบอกให้ลงไม่ลง ใครจะบอกให้ออกไม่ออก คิดว่า
มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่จะทำหน้าที่นี้ได้ อย่างนี้ถ้าไม่เรียกว่า"นายว่า ขี้ข้าพลอย"
จะเรียกว่าอะไรดี ก็นายมันทำตัวอย่างให้เห็นนี่นา

ไล่มาตั้งแต่ไอ้นายกฯเด็กเวร เข้ามาก็ไม่ถูก คนเขาออกมาบอกให้ไปก็ไม่ไป
ให้อ้างว่า ห่วงงบประมาณ(ซึ่งใครๆก็รู้ว่าหากไม่มีมัน คนอื่นเขาก็ทำได้)

ต่อมาก็ยัยเป็ดหนังเหนียว มาไม่ถูกอีกเหมือนกัน หมดเวลาไปไม่ยอมไป
อ้างว่า งานยังไม่เสร็จ งานสำคัญ(กลบขี้ตัวเอง)ยังไม่ลุล่วง ต้องอยู่ต่อจน
ตายจนเน่าคาเก้าอี้ เผื่อกลิ่นศพกับขี้ที่นั่งทับไว้จะกลมกลืนกันจนคนแยกไม่ออก

เห็นไหมคะ ประเทศนี้ มีแบบนี้อีกมาก นี่แค่ยกมาแค่ สองตัวอย่างที่เห็นชัดๆ
ลองไปนึกทบทวนดูเถอะค่ะ ไอ้พวกไม่ยอมลุกน่ะ ล้วนมาจากวิธีผิดๆทั้งนั้น

ไม่มีความคิดเห็น: