เมื่อเพื่อนรักบอกลาจะไปแล้ว
ใจก็แป้วเหวโหวโอ้ความหลัง
เคยอยู่เคียงเรียงถ้อยให้พลัง
เป็นเหมือนดังเพื่อนรักคอยทักทาย
ได้พบเพื่อนต่างมากันต่างถิ่น
เคยได้รินน้ำใจไม่ขาดสาย
บางครั้งโกรธบางครั้งด่ากันประปราย
แต่ก็หมายมุ่งมาประชาไท
นับแต่นี้ที่ห่างไปไม่เห็นหน้า
จะเหว่ว้าหากันนั่นไฉน
โอ้เพื่อนรักมาจากพรากไปไกล
อีกเมื่อใดจะได้พบประสบกัน
คำขอโทษ ขอบคุณหนุนท่วมปาก
อยากจะฝากให้หนามาปลอบขวัญ
คุณนุชนั้นคงเหนื่อยทุกวารวัน
เป็นเพื่อนกันที่ฉันรักสมัครปอง
หากทำผิดพลั้งไปอภัยด้วย
ไม่อาจช่วยคลายทุกข์ให้หายหมอง
ขออวยพรให้หัวใจเป็นดั่งทอง
ภัยไม่ต้องสุขนั้นทั้งใจากาย
พุทธองค์ทรงตรัสสั่งสอนว่า
ทุกสิ่งหนา"ไตรลักษณ์"ประจักษ์หมาย
"มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมคลาย
จึงเขียนลายลักษณ์ลิขิตคิดบอกลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น