เขาว่า

ID # 690778 - โพสต์เมื่อ : 2008-06-12 09:40:01 _ ปิดข้อความ แก้ไข


เมื่อวานนี้มีคนเห็นรถหกล้อ
ที่มีทะเบียนเป็นตัวหนังสือไทย
สามตัว นำอาหารไปส่งถึงกลางม้อบ
มัฆวาน คนเขาเห็นกันจะๆ ไม่ได้ปิดบัง
แต่ประการใด

เฮ้อ..............แล้วไงเนี่ย
หน้าฝนไปทะเล ถนนเส้นนี้ก็เปิดให้
สะดวกแล้วสิ จะมาอ้างว่าขวางทางเดิน
ไม่ได้แล้วนา

สงสัยอะไรจะเกิดก็คงต้องเกิด
ทีนี้รู้กันหรือยัง ไม่ต้องสงสัยหรือเดากันให้วุ่น
แล้วนา ชัดเจนแจ่มแจ้งขนาดนี้

จบแค่นี้แหละ จิตมันตก!!!!!

ID # 795341 - โพสต์เมื่อ : 2008-06-12 18:38:36 _ ปิดข้อความ แก้ไข


เรียนคุณป้า
ที่บอกว่า เขาว่า จริงแค่ไหนครับ

เอาเป็นว่าเขาคนนี้ทำงานอยู่ที่เอสแคป เป็นเพื่อนป้า
มาตั้งแต่ชั้นอนุบาล เขาเห็นกันทั้งเอสแคปแหละค่ะ
เพราะไปตอนแจ้งๆ เพียงแต่ไม่มีรูปมายืนยันเท่านั้นเอง
เพราะใครจะไปคิดไปฝัน เตรียมกล้องถ่ายรูปไปถ่ายเอาไว้
เขาคนนั้นก็ตกใจและเสียใจเหมือนๆกับพวกเราแหละค่ะ
พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ทำได้แต่โทรศัพท์บอกเพื่อนๆ
เพื่อส่งข่าวเท่านั้นเอง

รถตั้งหกล้อ คงปิดบังอะไรไม่ได้มาก
และคงไม่ต้องการปิดบังเสียด้วย เพราะหากมาดึกๆ
หรือใส่รถอื่นมาก็คงทำได้ แต่ที่ไม่ทำคงกลัว
อาหารจะไม่สดพอสำหรับหมากลางถนน
ส่วนไม่ปิดบังรถ ก็คงต้องการส่งสัญญาณว่า
คิดอะไรกันอยู่ ก็เห็นๆแล้วนี่นา เข้าใจกันหรือยัง
คงไม่ต้องให้ออกแถลงการณ์กระมังคะ

น้ำตาตกเต็มหน้าไม่กล้าเอ่ย
ความจริงเผยเคยคิดไม่ผิดแล้ว
เขาเปิดหน้าท้าให้เห็นเป็นแถวแนว
คงไม่แคล้วเหมือนประกาศชาติของใคร?
เรียนคุณพจมาศ ขอบคุณค่ะ ที่ยังเก็ยกลอนเก่าเอาไว้
เห็นว่ายังมีตกหล่นผิดพลาดอยู่เล็กน้อย ป้าเลยไปค้นต้นฉบับ
นำมาลงให้อ่านกันอีกทีค่ะ

เห็นรอยด่างข้างฝาพาใจเศร้า
แต่ก็เอารูปใหม่ไปปิดได้
แต่รอยด่างวงกว้างอยู่กลางใจ
ทำอย่างไรจึงจะกลบให้ลบเลือน
น้ำท่วมแล้วไหลลงคงเหือดแห้ง
กลายเป็นแล้งอย่างเดิมได้เสมือน
แต่น้ำตาหลั่งไหลมาหลายเดือน
มันกลับเกลื่อนท่วมใจให้วังเวง
ไม่มีแล้ววันเก่าเคยเฝ้าหวัง
ว่าจะยังเปลี่ยนใจไม่ข่มเหง
แต่เขายังยืนย้ำ การทำเพลง
แล้วบรรเลงเพลงเก่าเศร้าจริงๆ
เบื่อความดีที่เสนอมันเพ้อเจ้อ
มันหาวเรอรุมเร้ามันเข้าสิง
วันเวลาคลาเคลื่อนไม่ประวิง
มันจึงทิ้งภาพจำ....เขาทำเรา
แสนเสียดายดวงพักตร์เคยรักใคร่
กลับเลือนไปไม่อยากเห็นเป็นความเฉา
มองทีไรเป็นภาพของรูปเงา
สีเทาๆนั่นหรือคือฆาตกร
เขาฆ่าได้หมดสิ้นแผ่นดินกว้าง
เพื่อปูทางวางระบอบคอยหลอกหลอน
บอกรักเราเขาบอกเป็นบทกลอน
มันสะท้อนสะเทือนใจไปทุกวัน
เกิดชาติหน้าชาติไหนอย่าได้พบ
ขอประสบเพียงชาติเดียวดับความฝัน
ไม่เอาแล้วลาลับอับจำนรรจ์
ไม่อาจบรรยายถ้อยเรียงร้อยกลอน