วันอาทิตย์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2556

อยากให้ไทยไม่มียักษ

ผ่านมาแล้วกี่ปีไม่มีเปลี่ยน               ยังวนเวียนเข่นฆ่าน่าสงสัย
ร้อยชีวิตปลิดร่วงปวงชาวไทย            น้ำตาไหลเนืองนองท้องแผ่นดิน
เขาต้องฆ่าเพราะอะไรใครรู้บ้าง           เพียงหนทางความเข้าใจได้ขาดวิ่น
จึงฆ่าแล้วฆ่าเล่าไม่ยลยิน                ชีพที่สิ้นลับไปไทยด้วยกัน
เพราะทำผิดหรือไรไยจึงฆ่า              พิพากษากลางถนนจนอาสัญ
แม้ผู้ร้ายเหี้ยมโหดโทษลงทัณฑ์           ยังมีวันขึ้นศาลผ่านขั้นตอน
นี่อะไรไม่ถามมาตามฆ่า                 สิ้นชีวายังเหยียบซ้ำทำหลอกหลอน
ต่างก็ไทยไยฆ่าไม่อาทรณ์               อุทาหรณ์ก่อนเก่าไม่เข้าใจ
คิดว่าคงสุดท้ายที่ตายแล้ว              ยังไม่แคล้วเกิดซ้ำช้ำไฉน
หรือเป็นยักษ์อยู่หลังคำว่าไทย            เขาจึงไม่หยุดยั้งยังฆ่าคน
คงต้องรอยักษ์ตายไปหมดด้าว                     แสงทองพราววาววับจับเวหน
ที่ทุกไทยจะเป็นไทในบัดดล                       ไม่ต้องทนเป็นทาสถูกฆาตกรรม
                                                              6 ตุลาคม 2556